ESTE BLOG PRETENDE SER UN MEDIO DE COMUNICACIÓN PARA EL ALUMNADO DEL AULA HOSPITALARIA QUE AYUDE A FAVORECER SU APRENDIZAJE Y DESARROLLE SU EXPRESIÓN Y CREATIVIDAD.

jueves, 26 de noviembre de 2009


Kaixo,Pablo naiz eta Mendillorrin bizi naiz nire amarekin eta nire aitarekin.


Gehien gustatzen zaizkidan gauzak futbolera eta bideojokoetara jolastea da,baina horrez aparte,

tronboia jotzea ere asko gustatzen zait.


Hospitalean bizi dudan experientzia ez zait asko gustatu,baina hemengo klaseak oso dibertigarriak dira.


Espero dut berriro ez etortzea.


¡Bueno,agur denoi!



lunes, 23 de noviembre de 2009


Hola me llamo Selena y he estado ya cinco veces ingresada en este hospital por migrañas, dolor de estómago,etc. Hoy he escrito una narración en euskera en la clase:

NOLA SORTU ZEN SAGARRA?

Orain dela urte asko, sagarrak ez ziren munduan. Ezta fruta gorririk ere, baina egun batean, suge batek, goseaz hiltzen ari zela, jateko eta gorria zen zerbaitekin amestu egin zuen.
Sugeari, gorria, kolorerik hoberena iruditzen zitzaion. Begiak ireki, eta zuhaitz arraro baten ondoan zegoela konturatu zen. Zuhaitzak Sagar izeneko kartel bat jarrita zeukan. Hostoei begiratu zienean, fruta gorriak zituela konturatuzen. Fruta bat hartu eta frogatu egin zuen: OSO GOXOA ZEGOEN!!! Gainera fruta hura berak asmatutakoa zenez Sagarra izena jarri zien. Hau dela eta, zuhaitzari Sagarrondo izena jarri zion.
Denoi zuhaitza nahiz fruta erakutsi nahi zien, baina inork ez zion sinistu, horregatik etxe guztien ondoan Sagarrondo bana landatu zuen, orduan guztiek sinistu egin zioten eta Sagarra mundu osoan zabaldu eta fruta famatua egin zen.

BY: SeLeNa :)

miércoles, 11 de noviembre de 2009


Kaixo denoi. Ni Pablo dut izena,13 urte ditut eta Zizurren bizi naiz nire familiarekin. Nire familia 4 pertsonaz osatuta dago: nire aita Benjamin, nire ama Pili, nire anaia Borja eta ni, Pablo.


Niri gehien gustatzen zaizkidan gauzak hauek dira: futbolean aritu, txirrindulaz ibili eta lagunekin egon. Bueno, gauza hauek alde batera utziko ditut eta ospital honetan bizitutako esperientzia kontatuko dizuet.


Hemen 23 egun eman behar ditut eta gaur 22. eguna da. Nire esperentzia ona izan da ,lehenengo hamabost egunetan ezin nintzen ohetik altzatu eta oso gaizki pasa nuen. Ezin nuen lorik egin eta denbora osoan frogak egiten zizkidaten,baina 16 garren egunean eskola honetara etortzeari ekin nion, hortik aurrera oso ongi pasatzen hasi nintzen. Marrazten uzten didate, ordenagailuan ibiltzen ere eta inportanteena etxeko lanak egiten laguntzen didate. Arratsaldeetan ere eskola irekia dago eta logikako jokuak eta puzleak egin ditut nik.


Aspertzen bazarete gomendatzen dizuet ona etortzea.


PABLO MARTINEZ DE EULATE LASA